KREMACJA
Prawo cywilne, a także kościelne (katolickie i protestanckie) dopuszcza kremację zwłok. Rodzina zbiera się w kaplicy lub domu pogrzebowym. Prochy przekazywane są bliskim w zamkniętej urnie, którą zwykle umieszcza się w katakumbach, na tablicy wypisując nazwisko zmarłego oraz datę jego zgonu.
ZACHOWANIE
Uroczystości pogrzebowe winny przebiegać w ciszy i powadze. Nie wolno zakłócać ich atmosfery szeptami ani ostentacyjnym zachowaniem. Powściągliwe, godne reakcje pomagają pogrążonej w żalu rodzinie zapanować nad emocjami.
Po powrocie z cmentarza najbliżsi pozostają przy wdowcu czy wdowie. Na wsi utrzymuje się zwyczaj zapraszania na posiłek osób, które przybyły na pogrzeb (dodajmy, że w niektórych domach, bez względu na to, czy znajdują się w mieście, czy też na wsi, nadal – z konieczności, jeśli rodzina przybyła z daleka, a tradycyjnie, jeśli tak nie jest – urządza się tak zwane „stypy”). W mieście najbliżsi pragną przede wszystkim znaleźć się we własnym gronie, bez świadków.