ŚLUB PRAWOSŁAWNY

ŚLUB PRAWOSŁAWNY

Tradycja prawosławna chce, by ślub brać w niedzielne popołudnie. Ale ślubu udzielić można każdego innego dnia, poza okresem dzielącym Boże Narodzenie od Święta Trzech Króli, a także czasem wielkiego postu, wigiliami świąt i środami oraz piątkami.

Śluby prawosławne są niezwykle uroczyste. Kościół zdobi się wielką ilością kwiatów i rzęsiście oświetla… Goście przybywają w odświętnych strojach. Panna młoda ubrana jest w tradycyjną białą suknię – symbol czystości.

W zasadzie ślubu udziela się podczas liturgii, dziś jednak bywa także inaczej. Poza liturgią ceremonia trwa najwyżej godzinę.

Niegdyś zaręczyny dokonywały się w cerkwi w terminie poprzedzającym ślub, obecnie czyni się to tuż przed ślubem i zaręczyny nie są już oddzielną ceremonią. Kapłan upewnia się, czy zaręczyny są dobrowolne, następnie błogosławi narzeczonych i pali kadzidło.

Potem pop udziela młodym sakramentu małżeństwa, dokonuje ceremonii „koronacji”. Prowadzi narzeczonych do prezbiterium. Stają przed nim oboje, trzymając w rękach płonące świece, które są symbolem światła wiary w zmaganiu z trudami życia. Świece połączone wstęgą może trzymać dwójka dzieci. Wstęga symbolizuje więź małżeńską.

Po odmówieniu modlitwy kapłan zakłada koronę na głowę każdego z narzeczonych, błogosławi im, a następnie trzykrotnie okrąża wraz z nimi ołtarz, na którym leży Biblia oraz naczynie liturgiczne. W ten oto sposób towarzyszy im symbolicznie na drodze życia. Potem odczytuje fragment Pisma Świętego i odmawia modlitwę i wreszcie błogosławi kielich wina i podaje go nowożeńcom.

Młodzi pozostają w cerkwi, przed ikonostasem przedzielającym świątynię i przyjmują życzenia gości, którzy zgodnie z prawosławną tradycją trzykrotnie całują nowożeńców.

Przy wyjściu goście, członkowie wspólnoty i rodziny wznoszą toast za zdrowie młodych. Potem odbywa się tradycyjne przyjęcie weselne.

MAŁŻEŃSTWO MIESZANE

Niegdyś było zakazane przez różne Kościoły, dziś jest dopuszczalne. Może zawrzeć je para chrześcijan różnych wyznań, a także chrześcijanin i niewierzący. Kościół katolicki godzi się udzielać ślubu takiej parze pod warunkiem, że niekatolik zostanie poinformowany o religijnych obowiązkach współmałżonka i zaakceptuje je. Ale odbyć się może tylko jedna, zgodna z obrządkiem jednej religii, ceremonia. Nie istnieją ceremonie równoległe czy następujące kolejno, wedle obrządku dwóch religii.