Przyjęcie i upominki. Po uroczystości kościelnej odbywa się przyjęcie, które może mieć charakter drugiego śniadania, obiadu. Możemy zdecydować się na zimny bufet. Najczęściej zaprasza się rodzinę, rodziców chrzestnych, przyjaciół rodziców i dziecka. Wypada także zaprosić kapłana, który przygotował dziecko do ceremonii. Niektórzy rodzice korzystają z okazji, by zorganizować większe przyjęcie, jednak powinno ono być proste i mieć charakter rodzinny.
Goście przynoszą prezenty, które wręczają dziecku już w domu. Niegdyś te podarki musiały mieć związek z wiarą, dziś unika się upominków „frywolnych”, ale można obdarzyć dziecko zegarkiem, piórem, aparatem fotograficznym, książką, portfelem, radiem, kosmetyczką… Prezent powinien być raczej „dorosły”. Jest to także okazja, by podarować dziecku Biblię, obraz, krzyż, płytę z muzyką kościelną itp.
Dołączając do prezentu wizytówkę, umożliwimy dziecku i rodzicom pisemne lub telefoniczne podziękowanie (poza podziękowaniem w chwili przyjmowania upominku). „Raz jeszcze dziękujemy, że zechcieliście być z nami w tym ważnym dniu. Ewa jest zachwycona upominkiem, który naprawdę wprowadza ją w «dorosły» świat i pozwala samodzielnie odkrywać tajniki fotografii” (lub: „pozostanie dla niej pamiątką tego dnia.”)
Stół. Obrus powinien być biały lub jasny, stół przystrojony białymi kwiatami. Dziś na przyjęciach z okazji komunii nie ma miejsca na duże ilości alkoholu. Spotkanie nie powinno też ciągnąć się przez wiele godzin, jest to bowiem męczące dla dziecka. Decydujemy się na proste menu, na przykład – przystawki, danie główne, (sery), deser (może to być specjalnie zamówiony tort).
Przy stole miejsca honorowe zajmują: kapłan, dziadkowie, rodzice chrzestni. Pozostałych gości sadzamy stosując obowiązujące zwykle zasady. Dziecko siada pomiędzy chrzestnymi lub obok któregoś z dziadków. Na zakończenie jeden z członków rodziny może wygłosić krótką mowę. Tańce, partia brydża, a tym bardziej libacja w tym dniu są wykluczone.