Wszystkie wspólnoty – laickie i religijne – przestrzegają pewnych obrządków związanych z „przejściem” od dzieciństwa do wieku rozwagi i odpowiedzialności. Ów rytuał może nosić różne nazwy, może też mieć różny charakter, zawsze jednak jest dla rodziny uroczystym i podniosłym świętem.
OBRZĄDEK KATOLICKI
W dzieciństwie i wczesnej młodości katolik przeżywa istotne z punktu widzenia wiary ceremonie, które wraz z rodziną i najbliższymi czci mniej lub bardziej uroczyście.
Przede wszystkim przyjmuje dwa sakramenty, do których drzwi otwarł mu chrzest – pierwszą komunię i bierzmowanie. Pomiędzy siódmym a dziesiątym rokiem życia przystępuje do pierwszej komunii. Po raz pierwszy przyjmuje sakrament eucharystii. W okresie dojrzewania przyjmuje bierzmowanie, konfirmację daru Ducha Świętego, otrzymanego poprzez chrzest i potwierdzenie przynależności do wspólnoty wiernych. Zwykle sakramentom tym towarzyszy uroczystość w gronie rodziny i bliskich. Tradycyjnie goście dają wyraz swej miłości lub sympatii wobec dziecka, wręczając mu upominek o charakterze religijnym.
Francuska tradycja chce, by w wieku dwunastu, trzynastu lat dziecko dokonało wyznania wiary (dawna „uroczysta komunia”). Wówczas bierze na siebie zobowiązania, które podjęli w jego imieniu rodzice i chrzestni w dniu Chrztu Świętego. Zwykle nadaje się temu wydarzeniu uroczystą oprawę. Jest to w pewnym sensie przekroczenie progu dorosłości, „święto wiary”.
Rodzina może uroczyściej świętować pierwszą komunię (w Polsce chrzest i pierwsza komunia są uważane za najważniejsze wydarzenia w życiu religijnym dziecka) lub bierzmowanie, zależnie od okoliczności. Jeżeli dziecko przyjmuje chrzest, kiedy jest już zdolne pojąć wagę tego wydarzenia, przystępuje równocześnie do pierwszej komunii.
CEREMONIE PROTESTANCKIE
Pomiędzy czternastym a osiemnastym rokiem życia młody protestant przystępuje do konfirmacji, składając świadome wyznanie wiary i potwierdzając sakrament chrztu. Konfirmacja często łączy się z przyjęciem komunii świętej. Ta ceremonia oznacza koniec kształcenia religijnego i wejście człowieka dorosłego do wspólnoty wierzących. Uroczystość jest zbiorowa, dotyczy dzieci przygotowywanych razem do obrzędu. Tylko w niektórych luterańskich świątyniach młodzież ubrana jest w tuniki.
Podobnie jak katolicka pierwsza komunia, konfirmacja jest świętem rodzinnym.