Dzień Ochrony Zwierząt

4 Październik – Światowy Dzień Ochrony Zwierząt

Zgodnie z ustawą o ochronie zwierząt zwierzę, jako istota żyjąca, zdolna do odczuwania cierpienia, nie jest rzeczą. Człowiek jest mu winien poszanowanie, ochronę i opiekę.

Organy administracji publicznej podejmują działania na rzecz ochrony zwierząt, współdziałając w tym zakresie z odpowiednimi instytucjami i organizacjami krajowymi i międzynarodowymi.

Każde zwierzę wymaga humanitarnego traktowania.

Dzień zwierząt jest dobrą okazją do zastanowienia się nad tym, jakie obowiązki w ramach obowiązującego prawa powinni spełniać właściciele zwierzaków i jakich zmian w naszym prawie należałoby dokonać, by poprawić los zwierząt oraz uchronić postronnych ludzi na przykład przed atakami agresywnych psów.

Ostatnio wiele słyszy się na temat znęcania zwierząt i złego traktowania.

W celu zapewnienia ochrony zwierzętom zaczęto wprowadzać kary z znęcanie się nad nimi, ale niestety takie działania na dłuższa metę nie poprawią sytuacji.

Potrzebna niewątpliwie jest edukacja dzieci i młodzieży, żeby już od najmłodszych lat miały świadomość, że pies czy kot to żywe stworzenie, które odczuwa ból i cierpi. Sytuację niewątpliwie poprawiłoby też wprowadzenie obowiązkowej sterylizacji bezdomnych zwierząt, której można by dokonywać np. w schroniskach dla zwierząt.

Raport Głównego Lekarza Weterynarii, pokazuje, że w polskich schroniskach sterylizuje się jedynie 6-7 proc. zwierząt, tymczasem powinno to być obowiązkowe (jak od lat dzieje się w innych krajach europejskich), tak, by nie pomnażać nieszczęścia tych zwierząt, przez kolejne ciąże i niechciane mioty.

Pewną zachętą do adopcji niechcianych psów i kotów mogły by być pewne ulgi dla ich posiadaczy takie jak np. zwolnienie z podatku od posiadania zwierzaka czy obniżone stawki za leczenie lub szczepienie.

Inny problem w naszym kraju to brak systemu kompleksowej rejestracji zwierząt w Polsce. Obecnie nikt nie wie, ile milionów psów i kotów znajduje się w naszych gospodarstwach domowych.

Tym samym, poza kontrolą znajdują się nielegalne hodowle psów typu „bull”, które szkolą i hodują psy do walk. Jaka jest skala tego problemu w Polsce, trudno obliczyć, choć nie ulega wątpliwości, że on istnieje, pomimo iż w ustawie o ochronie praw zwierząt jest przecież wprost zapis, że nie wolno prowadzić walk zwierząt.

Osoby utrzymujące psy powinny:

mieć obowiązek zarejestrowania i identyfikacji psów przez trwałe oznakowanie (mikroczip lub tatuaż na skórze psa) w terminie 30 dni kalendarzowych od daty wejścia w posiadanie psa lub od daty ukończenia przez psa 3 miesięcy życia;

obowiązek wyrejestrowania psów, w przypadku ich zaginięcia lub śmierci albo zmiany osoby utrzymującej, z podaniem przyczyny i daty jej zaistnienia.

Zarejestrowanie psa jest bezpłatne, a rejestr powinien zawierać:

liczbę porządkową wpisu do rejestru oraz datę rejestracji psa,

opis psa tj. nazwa, rasa, płeć, wiek w dniu rejestracji, maść, znaki szczególne,

numer identyfikacyjny psa tj. numer wszczepionego psu mikroczipa albo numer tatuażu,

nazwisko, imię i adres osoby fizycznej utrzymującej psa albo nazwę, adres i REGON osoby prawnej utrzymującej psa,

datę i powód wykreślenia psa z rejestru.

Według uchwały koszty trwałego oznakowania psa ponosi, osoba utrzymująca psa, a trwałego oznakowania psa za pomocą elektronicznego mikroczipa należy dokonać w jednym z zakładów leczniczych dla zwierząt.

Nieuzasadnione lub niehumanitarne zabijanie zwierząt oraz znęcanie się nad nimi jest zabronione.
Przez znęcanie się nad zwierzętami należy rozumieć zadawanie albo świadome dopuszczanie do zadawania bólu lub cierpień, a w szczególności:

umyślne zranienie lub okaleczenie zwierzęcia, nie stanowiące dozwolonego prawem zabiegu lub doświadczenia na zwierzęciu,
doświadczenia na zwierzętach powodujące cierpienie, przeprowadzone z naruszeniem przepisów ustawy,

umyślne używanie do pracy lub w celach sportowych albo rozrywkowych zwierząt chorych, w tym rannych lub kulawych, albo zmuszanie ich do czynności mogących spowodować ból,

bicie zwierząt przedmiotami twardymi i ostrymi lub zaopatrzonymi w urządzenia obliczone na sprawianie specjalnego bólu, bicie po głowie, dolnej części brzucha, dolnych częściach kończyn,

przeciążanie zwierząt pociągowych i jucznych ładunkami w oczywisty sposób nie odpowiadającymi ich sile i kondycji lub stanowi dróg lub zmuszanie takich zwierząt do zbyt szybkiego biegu,

transport zwierząt, w tym zwierząt hodowlanych, rzeźnych i przewożonych na targowiska, przenoszenie lub przepędzanie zwierząt w sposób powodujący ich zbędne cierpienie i stres,

używanie uprzęży, pęt, stelaży, więzów lub innych urządzeń zmuszających zwierzę do przebywania w nienaturalnej pozycji, powodujących zbędny ból, uszkodzenia ciała albo śmierć,

dokonywanie na zwierzętach zabiegów i operacji chirurgicznych przez osoby nie posiadające wymaganych uprawnień bądź niezgodnie z zasadami sztuki lekarsko-weterynaryjnej, bez zachowania koniecznej ostrożności i oględności oraz w sposób sprawiający ból, któremu można było zapobiec,

złośliwe straszenie lub drażnienie zwierząt,

utrzymywanie zwierząt w niewłaściwych warunkach bytowania, w tym utrzymywanie ich w stanie rażącego niechlujstwa oraz w pomieszczeniach albo klatkach uniemożliwiających im zachowanie naturalnej pozycji,

porzucanie zwierzęcia, a w szczególności psa lub kota, przez właściciela bądź przez inną osobę, pod której opieką zwierzę pozostaje,

stosowanie okrutnych metod w chowie i hodowli zwierząt,

przeprowadzanie na zwierzętach testów środków higienicznych i kosmetycznych powodujących cierpienie, jeżeli znane są odpowiednie metody alternatywne.