NARODZINY DZIECKA W RODZINIE ŻYDOWSKIEJ
Narodziny dziewczynki świętuje się inaczej niż narodziny chłopca.
Przyjściu na świat dziewczynki towarzyszą uroczystości tradycyjne dla danej wspólnoty. Zwyczaj Żydów sefardyjskich (Hiszpania, Portugalia, Afryka Płn.) nakazuje, by skromna uroczystość odbyła się w synagodze, gdy dziecko ukończy miesiąc. Matka przynosi je wówczas na sobotnie nabożeństwo, a rabin błogosławi niemowlę i nadaje mu hebrajskie imię. Żydzi aszkenazyjscy (Europa Środkowa) organizują skromną uroczystość w domu. Prowadzi ją ojciec lub rabin. Odczytuje pierwsze wersety Tory i błogosławi dziecko. A potem trzykrotnie unosi kołyskę do góry i nadaje maleństwu imię.
Na ogół z tej okazji zbiera się rodzina i najbliżsi przyjaciele.
Obrzezanie. Narodziny chłopca to powód do wielkiej radości. Zgodnie z nakazami religii chłopiec powinien zostać obrzezany w ósmym dniu życia na znak porozumienia pomiędzy Bogiem a jego ludem. Jeśli nie ma przeciwwskazań medycznych, obrzezania dokonuje się w domu, czasem w synagodze lub w klinice położniczej. Obrządkowi towarzyszą uroczyste przyjęcia z udziałem rodziny i przyjaciół.
Przy obrzezaniu towarzyszy dziecku para wybrana spośród przyjaciół lub krewnych. Osoby, do których zwrócono się z taką prośbą, czują się szczególnie wyróżnione i zaszczycone. Często są nimi członkowie najbliższej rodziny (dziadek, wuj…). Ale ich funkcja sprowadza się do udziału w ceremonii. Nie ciążą na nich żadne zobowiązania wobec dziecka, nie muszą czuwać nad jego rozwojem duchowym ani wspomagać w potrzebie.
Podczas ceremonii dziecku nadaje się hebrajskie imię. Po obrzezaniu odbywa się przyjęcie, na ogół dość wystawne. Wtedy to goście wręczają prezenty – ubranka, zabawki, pamiątki… Jeżeli jest to tylko grupa najbliższych, którzy przybyli na ceremonię do kliniki położniczej, tego dnia przynoszą wyłącznie drobne upominki lub kwiaty młodej matce.
ZWYCZAJE MUZUŁMAŃSKIE
Po ukończeniu pierwszego tygodnia życia dziecku nadawane jest imię muzułmańskie, wybierane przeważnie spośród imion rodziny Proroka Mahometa. Głowę noworodka goli się na znak oczyszczenia. Odbywa się skromna uroczystość w gronie rodziny i przyjaciół.
Choć Koran nie nakłada takiego obowiązku, tradycja każe dokonywać obrzezania małych chłopców. Przeważnie robi się to, nim dziecko ukończy pięć lat. Zabiegowi wykonywanemu w domu towarzyszy radosna zabawa. Zaprasza się wszystkich przyjaciół i znajomych i wynajmuje orkiestrę. Muzyka ma zagłuszyć płacz dziecka i ukoić pełną obaw matkę.